Zer egin daiteke ikastetxeetan biltzen den eta inork erreklamatzen ez duen arropa galduarekin? Nola nabarmentzen dugu bigarren eskuko arroparen garrantzia gazteen artean eta nola bultzatzen ditugu gazteak kontsumo arduratsuagoa egitera?
Bi galdera horiek planteatu zizkioten beren buruari Iruñeko San Juan-Donibane ikastetxe bateratuko Ehunezko eta Larruzko Artikuluen Konponketako Oinarrizko Graduko ikasleek. Eta erantzuna lortu zuten. Ikasleak buru-belarri aritu ziren lanean aste batean proposatutako bi erronkei irtenbidea emateko, eta hala hiru proiektu desberdin jaio ziren: FRUSTRATION FASHION, @outifitrapero eta FOREST ON MARS.
Denak Giltza ekimenaren barnean kokatu ziren, Nafarroako Enplegu Zerbitzuaren Emplea Fundazioak garatuaren barnean, enplegua suspertzeko xedearekin. Gainera, Nafarroako Gobernuko Hezkuntza Departamentuaren eta Iruñerriko Mankomunitatearen Mancoeduca ingurumen-heziketarako programaren lankidetza du.
Proiektua amaitzeko azken pausoaren hartzaileak agente horiek izan ziren, eta pauso hori proposamenak aurkeztu eta defendatzea izan zen, eta bai ideiak benetan abian jartzeko aukerei buruz saioan planteatu ziren galdera guztiei erantzutea ere.
FRUSTRATION FASHION
“Diseinu bakanak egiten ditugu, ez baitzaizkigu ohiko jantziak, konbentzionalak, gustatzen. Modaren arloan berritzeko prest gaude beti”. Hala aurkeztu zuten Natin, Sofía eta Gabik ikastetxeetan ahaztuta gelditutako jantziak baliatuta egindako arropa-diseinuak gauzatzeko proposamena. Proposamen horren oinarria jantzien diseinu originala zen, ehun desberdinak nahasten puzzle baten moduan. “Kolore eta estanpatu desberdinetako oihal-zatiak erabili eta geure jantziak sortzen ditugu, erabat berriak baina jantzi birziklatuekin eginak”.
Horrenbestez, outfit unisex esklusiboak izango lirateke, eta haietan, gehien gustatzen zaizkien bi estiloak, oversize eta gorputzera gehiago egokitzen dena, nahastuko lirateke, edozein pertsonatara moldatu ahal izateko eta bolumenen kontrastea sortzeko. “Baina, gainera, beren erosotasun handiak nabarmentzen ditu, eta, hortaz, gure sorkariak “casual” arropa-estilo baten barnean sartu ahal izango lirateke, pieza bakoitzari dotoretasuna ematen dioten ñabardura batzuekin”.
Hortaz, Frustration Fashion proiektuko jantziek arte eta estilo propioak sustatu nahi dituzte, ingurumen-inpaktuari buruzko kontzientzia harrarazteko balioko dutenak. “Marka bat sortzea gustatuko litzaiguke, eta behar duen jendeari laguntzea, berriro landuko genukeen arropa biltzeko kanpainak eginez. Neska-mutikoentzako moda sortzeko gogoz ere bagaude”.
Era berean, gazte-talde honek argi du nola ezagutaraziko lituzkeen bere sorkariak: “Pasalerak antolatuko genituzke jendeari mundu hau guztia erakusteko, eta sare sozialak erabiliko genituzke Frustration Fashionen publizitatea egiteko, ‘arropa birziklatuarekin egina’ etiketa jarrita”.
Proiektu honen bidez, Anointed, Angie eta Anaelek gazteen artean bigarren eskuko arropa kontsumitzea bultzatzeko erronkari erantzuten diote. “Gazteak Emausko Trapuketariengana hurbildu nahi ditugu, moda urbanoari eta bigarren eskuko arropari buruzko Instagrameko kontu baten bidez”, azaldu dute.
“Nerabeen moda urbanoa eta influencer-en Instagrameko hizkuntza batzen ditugu, bigarren eskuko arropari irtenbidea emateko”. Hala deskribatu dute komunikazioan oinarritutako proiektu hau. Eta nola egin dute? @outifitrapero kontua sortu zuten, Emausko Trapuketarien dendetan aurki daitekeen arropa gerturatzeko beren jarraitzaileei. Kontua eta arropa bera erakargarriagoak izateko, influencer-en eta gazteen laguntza izan nahi dute, haien egitekoa izango baita astero bigarren eskuko outfit bat aukeratzea eta #outfitrapero traola erabilita zabalkundea ematea. “Proiektu honek aurrera egitea nahi dugu, eta sortzeko eta kudeatzeko gai garela uste dugu”, adierazi dute.
FOREST ON MARS
Arropa trukatzeko gune bat, arropetan konponketa eta aldaketa txikiak egiteko joskintza-tailer batekin, eta bigarren eskuko arroparen desfileak, stocka edo biltegian dagoena erakusteko. Hori da Moha, Andoni, Alvaro eta Jlaruk bigarren eskuko arropa kontsumitzea sustatzeko egin duten proposamena.
Talde honentzat, bere ideiaren balioa da bigarren eskuko arropa normalizatzea eta haren balioa handitzea lortzea, moda-mota horren inguruan komunitate bat sortzea bultzatzeaz gain.
“Gure ideia bakarra da; izan ere, bigarren eskuko arropa normalizatzea eta balio gutxiko gauza moduan ez ikustea egiteaz gain, jende gehiago ezagutzeko aukera ere sortzen baitugu (komunitatea egitea). Hori dela-eta, jendea biltzen dugu toki finko batean, modeloen desfilea egiten dugu eta, gero, desfilean modeloek erakutsi duten arropa saldu egiten da bigarren eskuko azokan”.
Gazteen asmoa da institutuan bertan hastea, eta gero interesa izan dezaketen beste ikastetxe batzuetan trukeak eta desfileak egitera igarotzea.
Halakoak dira gazteek iraunkortasunean eta beren kontsumo-jokaerek izan ditzaketen ondorioetan serio pentsatzen dutela agerian uzten duten hiru proiektu hauek; halakoak dira ukitzen gaituen arazo bati, hau da, hiperkontsumo arduragabeari, sormena, inplikazioa eta konbentzimendua ematen dioten hiru proiektu hauek.
Utzi erantzuna